Meer pixels!!!!!!!!

Halong Bay

monniken op straat

waterval

uitzicht Luang Prabang,mountain Phousi

uitzicht Pakbeng

Laos....

Goed, tijd voor een update. Na een aantal dagen in Luang Prabang te hebben gezeten werd het tijd om onze reis te vervolgen. In luang prabang hebben we nog een uitstapje gemaakt naar een grot (weer vier uur op een boot) en naar een waterval.

Nou hadden in Laos kunnen kiezen voor een route die duizenden andere backpackers ook genomen hadden. Maar dit lag natuurlijk te veel voor de hand. Onze reis zou naar het noorden gaan naar het plaatsje Nong Khiaw. We hadden twee opties, of in vier uur met de bus of in 8 uur met de boot. Juist we kozen voor de boot. Als je bij de pier (lees uitgegraven trap naar de oever) staat te wachten op jouw boot, geloof je natuurlijk niet meteen dat het toch echt dat hele kleine, zeer oncomfortabele bootje is waar je met drie man in past. De omgeving was fantastisch mooi vanaf de boot, maar 8 uur op een houten stoeltje van 20 cm hoogte was toch wat lang... Maar goed we kwamen aan in een idyllisch plekje en dan vergeet je de reis snel. Aldaar een top hostel gevonden in een bamboe huisje. We hebben hier al snel vrienden gemaakt met een locale jongen die ons meenam naar de grotten waar zijn moeder en grootouders 11 jaar lang in hebben moeten leven tijdens de secret war.

Laos heeft namelijk de twijfelachtige eer het meest gebombardeerde land op aarde te zijn en de gevolgen hiervan zijn in het noorden goed zichtbaar. De tijd heeft er 50 jaar stil gestaan en het is heel wijs om niet buiten de paden te lopen. De amerikanen hebben hier de geheime oorlog gevoerd in de jaren 60 en 70 om het communisme de kop in te drukken. Het is ongeloofelijk dat ondanks alle ellende de Lao people nog zo vriendelijk en positief zijn tegen westerlingen. Gelukkig is het helemaal goedgekomen met het land; het is nu een democratie waar de inwoners de keuze hebben uit... 1 partij.

Na twee dagen zouden we verder trekken naar het oosten omdaar de grens naar vietnam over te steken. Dit hebben we twee dagen uit moeten stellen omdat arme Sanne het Lao voedsel niet meer kon verdragen. Twee dagen later toch vertrokken. Wij als avonturiers en zeer ervaren backpackers vonden dat het wel mogelijk moest zijn om een grens overgang te proberen waarvan niemand wist hoe het vervoer ernaar was en of hij open was. Het begon met wachten op de bus, die ergens tussen 21.00 en 23.00 zou komen, die kwam dus om 23.00. De reistijd; volledig afhankelijk van de chauffeur. We hadden de meest langzame dus dat was 14 uur afzien in een bus met de locals en heel veel spullen onder/op/tussen de stoelen. Na deze zeer "comfortabele" reis kwamen we aan in Sam Neu, de hoofdstad van de noordelijke provincie. Hier bleken nog 6 backpackers te zijn (de enige in de hele stad) met dezelfde plannen. De volgende ochtend samen een "bus" (lees truck met een bankje) naar de grens genomen. Na drie uur aangekomen en... hij was open! Gelukkig hadden we onze visa al geregeld want dat was de enige mogelijkheid om er overheen te komen. In Vietnam aangekomen bleek er geen rechtstreekse bus naar Hanoi te zijn. Maar met een omweg en een andere busreis van 9 uur, die echt heel mooi was, zijn we dan toch aangekomen in Hanoi. Wel heel vreemd om van een land waar je ongeveer afgesloten was van de buitenwereld, weer midden in een booming stad te staan met alle gemakken (dus ook internet en mobiel)! We zijn dus weer bereikbaar!

Nou we gaan eens even kijken wat we hier aan trips en andere activiteiten kunnen doen. Vanavond zullen we even wat foto's uploaden.

Veel liefs,
Sanne en Jess

Luang Prabang Laos

Na Thailand, was onze volgende stap in onze 2 maanden durende uitputtingstocht, het mooie land Laos. Van bekenden hadden we al gehoord hoe je het beste van Thailand naar Laos kan reizen: met de slowboat. Er gaat ook een speedboat, maar niet alle toeristen die deze boot per jaar nemen schijnen er levend af te komen. Vanaf onze slowboat hebben we ook kunnen zien waarom dit zo is.

Vrijdagochtend vroeg vertrokken met een minivan vanuit Chiang Mai. Toen alle falang (toeristen) opgehaald waren zijn we in 4-5 uur naar Chiang Khong gereden. Hier hebben we een visum gekocht en zijn er in een klein roeibootje de grens over gezet. Aan de anders kant van de rivier stonden we dus al in Laos. Wel zonder paspoort.......... Gelukkig kregen we die snel weer terug. Na een hoop opgefokte Laodioten die ons geld wilden alten wisselen tegen een zeer gunstige wisselkoers (?) zijn we op de boot gestapt. Boot, tsja het vaart inderdaad. Ongeveer 150 zitplaatsen bestaande uit houten bankjes zonder beenruimte. Wel meteen erg gezellig, want er zitten alleen maar toeristen op de boot en wel die toeristen die graag de mooie kant van het land zien en niet alleen maar in hotels willen verblijven. De reis is het zeker waard. Laos bestaat voor 85% uit ongerepte natuur en daar mag je dan dus ook 2 dagen 6 uur per dag doorheen varen. Onderweg stop je in een klein dorpje om te overnachten. Hier was meteen duidelijk dat de inwoners van Laos veel vriendelijker zijn dan de Thai. In Pak Beng gaat om 22.00 de electriciteit eraf en warm stromend water hebben ze sowieso niet. Heerlijk onder onze roze klamboe slapen. De volgende ochtend weer op de boot gestapt voor het tweede deel van de reis.

Rond 19.00 uur aangekomen in Luang Prabang waar we uiteindelijk een prima hostel hebben gevonden. Tot nu toe is het allemal fantastisch hier. Gisteren het plaatselijke tempelfeest meegepakt. De band die er optrad bestond uit 8 lokale heren. De afstemming van het geluid was niet fantastisch, maar we konden er prima op dansen. De reis naar de tempel was nog mooier: met 16 man in een taxi/tuktuk. Geloof me, dat is meer dan het ding eigenlijk kan houden. Na een beetje aanduwen zijn we op een slakkegangetje naar de tempel gereden. Gisteren hebben we de Kuang Si waterval bekeken. Een plaatje. Dat zullen jullie binnenkort op de foto’s wel zien. Vandaag met een fiets het dorp door en toch maar weer wat wats (tempels) bekijken. Morgen misschien naar de Pak Ou grotten en dan woensdag verder naar het (noord)oosten om uiteindelijk de Vietnamese grens te bereiken.

Jullie horen het snel weer! X

Ting Tong Thai (gekke Thai)

Zooo na een dagje heftig mountainbiken hadden we besloten het wat rustiger aan te doen. We dachten dat drie dagen of road 4 weel driven wel goed zou zijn voor wat rust. Nou ook dit hadden we weer iet wat verkeerd ingeschat.

De eerste ochtend met onze guides Takkie en Keng naar een rivier geraced die er ooooohhh zo rustig uit zag vanaf een afstandje en waarschijnlijk ook heel rustig was als de mannen van Peak ons niet constant in het water hadden gegooit. Resultaat; nog meer blauwe plekken.

Daarna door geraced naar een orchideeen kwekerij en een snake farm. Slangen zijn niet onze beste vrienden maar dit vonden we toch wel een beetje zielig voor die beestjes. Daarna door gesjeesd naar het noorden van Thailand waar we in de avond in Pai aankwamen. Dit ligt ergens in de bergen en de weg er naar toe was op zijn minst recht en goed te noemen. Met zee benen uitgestapt bij het resort waar we verbleven. Het dorpje Pai is echt een hippie stadje dat echt gebouwd is om te relaxen. Alleen maar barretjes met lounge plekken en shisha's. Ook het resort was top met een top eigenares die de meest heerlijke thaise maaltijden heeft bereid.

De volgende dag weer in de auto gestapt en een grot bezocht. En net als je denkt dat de wegen niet slechter kunnen worden duik je een zand weg op en begon de rit meer op een centrifuge te lijken dan een leuk auto ritje. Na een aantal uur gereden/gehobbeld te hebben kwamen we aan in Mae Hong Son. Naar de long neck tribe geweest, kregen we toch een beetje het gevoel dat ook mensen in direntuinen kunnen leven en, jawel, Wats (tempels) bekeken. Daarna weer terug gesjeesd naar Pai om daar te stappen en te slapen.

Derde dag eerst naar een waterval geweest om in te zwemmen en vanaf te glijden. Daarna naar de olifanten. Nogal cool. Lekker op zijn rug zitten beetje rond lopen en daarna de rivier in met de dames. Fantastisch die beesten waar je op kan klimmen en je vervolgens weer in het water gooien. Dus nog meer blauwe plekken.....

De dag is afgesloten in de hot spring. Was goed hot en waarschijnlijk door Takkie gepland zodat we goed moe waren op de reis terug. En ja het is misschien maar beter om af en toe je ogen dicht te doen tijdens het rijden als er weer een tegenligger op de verkeerde weg helft zit of een hond/koe/brommer weer midden op de weg staat.

Vandaag weer terug in Chaing Mai en een rustdag ingelast, ook om jullie op de hoogte te kunnen brengen maar zodat alle blauwe plekken een beetje kunnen genezen. Morgen ochtend gaan we voor zonsopgang naar Laos. We gaan eerst naar de grens en pakken daar de boot de Mekong op. Jawel lieve lezer als jullie denken dat we heel relaxt vankantie aan het houden zijn... nee ook wij hebben het zwaar....

Thailand acter ons latend kunnen we zeggen dat het een mooi land is. We hebben even moeten wennen aan de Thai die op elke manier geld aan je probeert te verdienen maar de ervaring met de gidsen van de afgelopen dagen maakt dat meer dan goed, wat zijn die vrolijk en gezellig! We begonnen ook net aan het verkeer (dat links rijd) te wennen. Oversteken doe je als volgt: Kijk even of er iets van een ruimte op de weg is, doe vervolgens je ogen dicht en ga op goed geluk naar de overkant.

Ook zal vooral Jessica de koning missen. Ik heb met veel trots mijn gele polo van het koningshuis gedragen dit tot groot vermaak van vele Thai. Het eten is ook iets wat we vreselijk zullen missen.

Dus nu op naar Laos!!!!!!!!!

Veel liefs Sanne en Jessica

Zwemmen met olifanten en meer!